Biri vardı, biri yox!

Olan olub kəçən keçib bəlkə də
Indi daha kövrəlməyin yeri yox .
ömrum boyu belə gəlib mənimki
Əvvəlindən biri vardı, biri yox.

Uzaqdaydı mən istəyən ocaqlar ,
Ürəyimdən gəlib keçdi sazaqlar ,
Atalıydı, analıydı uşaqlar ,
Bizim evdə biri vardı biri yox.

Gözlərimə doldurmuşam yağışı
Bir köynəkdə çıxarmışam mən qışı .
Şalvar-pencək geyinirdi tay-tuşum
Mendə isə biri vardı biri yox.

Qəlbim yandı ilk sevgimdən eşqimdən ,
Dara düşdüm el ummadım heç kimdən,
Məclislərdə can deyib can eşidən ,
Dostlarımın biri vardı biri yox .

Üzüm güldü tələbəyəm deyəndə
Sıxılırdım dost penceyi geyəndə
Müəllimlə dil tapa bilməyəndə
Qiymətimin biri vardı, biri yox

Mən orduya nələr qoyub getmişdim ,
ürək alıb ürək qırıb getmişdim ,
İki qıza könül verib getmişdim ,
Qayıdanda biri vardi biri yox .

Uzaq gəzdi əmi, dayı, bibiler ,
Söz arası mənə evlən dedilər .
Nişan üçün iki şey istədilər ,
Mende ise biri vardı biri yox .

Vaxt gələcək bu günü görəcəksən ,
çox suala gözünü döyəcəksən ,
Vaxt gələcək sən özün deyəcəksən ,
Deyəcəksən, biri vardı, biri yox……

NÜSRET KƏSƏMƏNLİ

Not: Çok güzel ve anlamlı bir şiir paylaşmak istedim. Azerbaycanca ama anlarsınız sanırım 🙂